Een eigenrisicodrager is een werkgever die ervoor kiest om zelf de financiële verantwoordelijkheid te dragen voor zieke of arbeidsongeschikte werknemers. Door eigenrisicodrager te zijn, kan een werkgever:
Sommige werkgevers kiezen ervoor om zelf de financiële verantwoordelijkheid te dragen voor zieke of arbeidsongeschikte werknemers. Deze werkgevers worden “eigenrisicodragers” genoemd. Normaal gesproken betaalt een werkgever premies aan het UWV (Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen) om de kosten van uitkeringen aan zieke of arbeidsongeschikte werknemers te dekken. Als eigenrisicodrager neemt de werkgever deze verantwoordelijkheid zelf op zich.
Als eigenrisicodrager heeft de werkgever meer controle over de kosten die verband houden met ziekte of arbeidsongeschiktheid. Dit stelt de werkgever in staat om de financiële risico's beter te beheersen en mogelijk kosten te besparen.
Als eigenrisicodrager heeft de werkgever de mogelijkheid om zelf het re-integratieproces vorm te geven en te sturen. Dit biedt flexibiliteit en maatwerk bij het begeleiden van zieke of arbeidsongeschikte werknemers naar passend werk.
Door eigenrisicodrager te worden, kan een werkgever de dienstverlening aan zieke of arbeidsongeschikte werknemers verbeteren. Dit kan leiden tot een snellere en effectievere re-integratie, wat gunstig is voor zowel de werknemer als de werkgever.
Als eigenrisicodrager heeft de werkgever meer controle over de kosten die verband houden met ziekte of arbeidsongeschiktheid. Dit stelt de werkgever in staat om de financiële risico's beter te beheersen en mogelijk kosten te besparen.
Als eigenrisicodrager heeft de werkgever de mogelijkheid om zelf het re-integratieproces vorm te geven en te sturen. Dit biedt flexibiliteit en maatwerk bij het begeleiden van zieke of arbeidsongeschikte werknemers naar passend werk.
Door eigenrisicodrager te worden, kan een werkgever de dienstverlening aan zieke of arbeidsongeschikte werknemers verbeteren. Dit kan leiden tot een snellere en effectievere re-integratie, wat gunstig is voor zowel de werknemer als de werkgever.
Het eigenrisicodragerschap kan variëren in duur, afhankelijk van het soort uitkering. Voor de WGA-uitkering (Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten) geldt bijvoorbeeld een minimale periode van tien jaar. Dit betekent dat een werkgever die eigenrisicodrager is voor de WGA-uitkering gedurende minimaal tien jaar verantwoordelijk blijft voor de re-integratie van arbeidsongeschikte werknemers. Na deze periode kan de werkgever ervoor kiezen om het eigenrisicodragerschap te beëindigen en weer terug te keren naar de publieke verzekering bij het UWV.
Het eigenrisicodragerschap brengt ook bepaalde regels met zich mee waar werkgevers aan moeten voldoen. Enkele belangrijke regels zijn:
Verzekering: Als eigenrisicodrager moet de werkgever een private verzekering afsluiten om het risico van loondoorbetaling bij ziekte of arbeidsongeschiktheid te dekken.
Re-integratieverplichtingen: Een eigenrisicodrager heeft dezelfde verplichtingen als een niet-eigenrisicodrager wat betreft het bevorderen van de re-integratie van zieke of arbeidsongeschikte werknemers. Dit omvat onder andere het opstellen van een re-integratieplan en het aanbieden van passend werk.
Periodieke beoordeling: Het UWV beoordeelt periodiek of de eigenrisicodrager aan zijn re-integratieverplichtingen voldoet. Indien nodig kan het UWV maatregelen opleggen of het re-integratieproces overnemen.
Ben jij een eigenrisicodrager en is een werknemer ziek of arbeidsongeschikt? Dat vraagt veel administratiewerk. Het bijhouden van trajecten, opstellen en tonen van rapportages is een klus die je efficiënt uit wilt voeren. Het cliëntvolgsysteem Rapasso is volledig ingericht zodat dit soort taken jou tijd besparen.
Het is mogelijk voor werkgevers om eigenrisicodrager te worden voor de Ziektewet of de WGA in geval van ziekte en arbeidsongeschiktheid. Hierdoor profiteert een organisatie van lagere premies voor werknemersverzekeringen. In het geval dat een werknemer ziek wordt of arbeidsongeschikt raakt, is de werkgever verantwoordelijk voor het betalen van de uitkering, in plaats van het UWV.
Een eigenrisicodrager van de Ziektewet neemt maximaal 104 weken de betaling over van het UWV. Bij eigenrisicodragerschap van WGA is dit maximaal 10 jaar. Daar na neemt het UWV de verantwoordelijkheid over.
Een eigenrisicodrager voor de WGA of Ziektewet betaalt minder premie. Ook heeft een eigenrisicodrager meer invloed op hoe de re-integratie van een werknemer verloopt.
Ziekte werknemers zijn nooit leuk, maar een eigenrisicodrager kan dit veel geld kosten. Een snelle en succevolle re-integratie is dus gewenst. Rapasso ondersteunt bij de administratie en helpt aan de hand van trajecten de re-integratie te stoomlijnen
Kies je voor Rapasso als cliëntvolgsysteem? Dan maken wij starten of overstappen gemakkelijk voor je.
